ေအာင္ပြဲ

ပညာပါရမီကုသိုလ္ျပဳအဖြဲ႔မွ ဦးစီး၍ ဖြင့္လွစ္ေသာ(၁၀)ႀကိမ္ေျမာက္ မိုးကုတ္ဝိပႆနာတရားစခန္းပြဲ ကို ေအာက္ပါအလွဴရွင္တို႔က လွဴဒါန္းခဲ့ပါေသာေၾကာင့္ အခက္အခဲမရွိ ေအာင္ျမင္စြာ ၿပီးခဲ့ပါသည္။
အရုဏ္ဆြမ္းအလွူရွင္မ်ားစာရင္း
၁။ ဦး၀င္းေဌး+ေဒၚတင္ဥ၊ သမီး-မခ်ဳိမာ၀င္းမိသားစု၊ ေခ်ာင္းျဖဴေက်းရြာ၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၂။ ဦးတင္ေအး+ေဒၚသန္းဆင့္မိသားစု၊ေအာင္ေဇယ်ာရပ္၊မေကြး။
၃။ ဦးေကာင္းလွ+ေဒၚလွရင္ မိသားစု၊ ႏြားကူးေက်းရြာ၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၄။ ေဒၚခိုင္ခိုင္ေအး၊ သမီး မေရႊရည္ထြန္း မိသားစု၊ ျမင္းကင္းေက်းရြာ၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၅။ ဗိုလ္ႀကီး ျမခ်မ္းသာဦး(ၿငိမ္း)+ေဒၚ၀ါ၀ါလြမ္း၊ သား-ေမာင္ရဲရင့္လြမ္း မိသားစု၊ေအာင္ေစတနာ စီ-၁၁လမ္း၊မေကြးၿမိဳ႕။
၆။ ဦးေက်ာ္စိုးေ၀+ေဒၚေအးေအးေအာင္၊သမီး- မယူမီလင္းသန္႔ မိသားစု၊ားတိုင္ကန္ရြာ၊ မေကြးၿမိဳ႕။

ေန႔ဆြမ္းအလွူရွင္မ်ားစာရင္း
၁။ ဆရာ/မမ်ား၊ ေလ့က်င့္ေရးအလယ္တန္းေက်ာင္း၊ မေကြးပညာေရးေကာလိပ္၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၂။ ေဒၚတင္ေထြး၊ သား-ဦးျမင့္ေမာင္+ေဒၚညိဳေထြး မိသားစု၊ ျမင္းကင္းေက်းရြာ၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၃။ ဦးေန၀င္း+ေဒၚလွလွ မိသားစု၊ ရန္ကင္းရပ္၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၄။ ဦးစိုးေအာင္+ေဒၚထက္၀င့္၀ါေက်ာ္၊ သမီး-မခင္စိုးသာ မိသားစု၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၅။ ဗိုလ္ႀကီး ျမခ်မ္းသာဦး(ၿငိမ္း)+ေဒၚ၀ါ၀ါလြမ္း၊ သား-ေမာင္ရဲရင့္လြမ္း မိသားစု၊ေအာင္ေစတနာ စီ၁၁လမ္း၊မေကြးၿမိဳ႕။
အခ်ဳိပြဲအလွူရွင္မ်ားစာရင္း
၁။ ဦးဟန္စိန္+ေဒၚေအးဟန္ မိသားစု၊ ႏြားကူးေက်းရြာ၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၂။ ဦးရဲမ်ဳိး၊ ျပည္ေတာ္သာလမ္း၊ ပြဲႀကိဳရပ္၊မေကြးၿမိဳ႕။
၃။ ေဒၚၾကင္ဆိုင္ မိသားစု၊ ႏြားကူးေက်းရြာ၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၄။ ဦးဗိုလ္၀င္း+ေဒၚခင္ခင္ေလး မိသားစု၊ ပြဲႀကိဳရပ္၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၅။ ဦးမ်ဳိးသာခ်စ္+ေဒၚေစာျမတ္သႏၱာ၀င္း၊ ေအာင္ေစတနာ စီ-၁၁လမ္း၊ မေကြးၿမိဳ႕။
အေဖ်ာ္ရည္အလွူရွင္မ်ားစာရင္း
၁။ ဦးတင္ေအး+ေဒၚသန္းဆင့္ မိသားစု၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၂။ ဦးမ်ဳိးသာခ်စ္+ေဒၚေစာျမတ္သႏၱာ၀င္း၊ ေအာင္ေစတနာ စီ-၁၁လမ္း၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၃။ ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္ ေအာင္ေစတနာ စီ-၁၁လမ္း၊ မေကြးၿမိဳ႕။
န၀ကမၼအလွဴရွင္မ်ားစာရင္း
၁။ ဦးမ်ဳိးသာခ်စ္+ေဒၚေစာျမတ္သႏၱာ၀င္း၊ ေအာင္ေစတနာ စီ-၁၁လမ္း၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၂။ ေဒၚေကသီခိုင္ တည္ေဆာက္ေရး(၃)၊ ဆည္ေျမာင္း၊မေကြးၿမိဳ႕။
၃။ ေဒၚ၀ိုင္ၾကည္ မိသားစု၊ အုတ္ဖိုေက်းရြာ၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၄။ ေဒၚမွ်င္ မိသားစု၊ ျမင္းကင္းေက်းရြာ၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၅။ ေဒၚၾကင္တုတ္ မိသားစု၊ ျမင္းကင္းေက်းရြာ၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၆။ ေဒၚေအးေအးညြန္႔ မိသားစု၊
၇။ ေဒၚခင္လွိဳင္ မိသားစု၊ ေအာင္ေစတနာ၊ မေကြးၿမိဳ႕။
၈။ ေဒၚႀကိဳင္ႀကိဳင္
ေအာင္ေစတနာ(စီ)ရပ္၊ မေကြးၿမိဳ႕။

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

သူငယ္တန္းသင္႐ုိးသစ္ ျမန္မာဗ်ည္းအကၡရာ ေလွ်ာ့ခ်မႈဂယက္

သူငယ္တန္းသင္႐ုိးသစ္ ျမန္မာဗ်ည္းအကၡရာ ေလွ်ာ့ခ်မႈဂယက္

• 
• 

Details

Category: ေဆာင္းပါး

Published on Thursday, 04 February 2016 09:33

Written by ေဇာ္မ်ိဳးလိႈင္

‘‘ဥပမာ ကေလးေတြ ေလွကားတက္သင္သလုိပဲ။ ေလွကား အတက္ေစာတဲ့ ကေလးနဲ႔ ေလွကားေနာက္မွတက္တဲ့ ကေလးနဲ႔ ကြၽမ္းက်င္မႈခ်င္းအတူတူပဲ။ အေစာႀကီးစိတ္ပူၿပီး ေလွကားတက္သင္ေပးတဲ့ ကေလးလည္းေနာက္ဆုံးက် ေလွကားတက္ႏႈန္းက ဒီအတုိင္းပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီစာလုံးေတြမပါတာ စိတ္ပူစရာမရွိပါဘူး’’ ဟု သူငယ္တန္းသင္႐ုိးၫႊန္းတမ္း ေရးဆြဲေရးေကာ္မတီ ဥကၠ႒ ေဒါက္တာေဒၚခင္မ်ိဳးျမင့္ၾကဴက ေျပာသည္။
  
ျမန္မာ ဗ်ည္းအကၡရာမ်ား ခ်န္လွပ္မည့္ သတင္းထြက္ေပၚလာၿပီးေနာက္ လူမႈကြန္ရက္ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္စာမ်က္ႏွာတြင္
ေဝဖန္ေျပာဆုိမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ သူငယ္တန္းအဆင့္၌သာ ဗ်ည္းအကၡရာ ရွစ္လုံးခ်န္လွပ္ထားျခင္း
ျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္လည္ေျဖရွင္းခဲ့ရသည္။
‘‘သူငယ္တန္း (KG) က ပထမတန္းနဲ႔ မူႀကိဳၾကားအတန္းျဖစ္ေနေတာ့ စာဆုိတာကုိ သိပ္မေပးခ်င္ေသးဘူး။ အေရးအသားခက္တဲ့ စာလုံးေတြက ေရးတဲ့ေနရာမွာ ကေလးေတြရဲ႕ ေသးငယ္တဲ့ ႂကြက္သားေတြနဲ႔ မကိုက္ေသးလုိ႔ ခ်န္ခဲ့တာ’’ဟု ၎က ဆက္လက္ရွင္း ျပသည္။
  
သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းႏွင့္ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ေကာ္မတီက ၁၉၇၂ တြင္ သူငယ္တန္းသင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းကို ေရးဆြဲခဲ့ၿပီး ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္ အသံုးျပဳခဲ့ၿပီးေနာက္ လာမည့္ ၂၀၁၆-၁၇ ပညာသင္ႏွစ္၌ သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းအသစ္ကို စတင္ေျပာင္းလဲအသံုးျပဳရန္ စီစဥ္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။
  
အဆုိပါသူငယ္တန္းသင္႐ုိးညႊန္းတမ္းအသစ္တြင္ ျမန္မာဗ်ည္းအကၡရာ (ဃ၊ စ်၊ ဋ၊ ဌ၊ ဍ၊ ဎ၊ ဏ၊ ဠ) တုိ႔ကုိ ခ်န္လွပ္ခဲ့ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ပညာေရးအသုိင္းအဝုိင္းႏွင့္ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္စာမ်က္ႏွာမ်ား၌ အျငင္းပြားစရာျဖစ္ခဲ့သည္။
  
‘‘မေဖ်ာက္သင့္တဲ့ အစဥ္အလာကုိ ေဖ်ာက္ပစ္လုိ႔မရဘူး။ ေရွး႐ုိးအတုိင္း လက္ခံသင့္တဲ့ အစဥ္အလာကို လက္ခံရမယ္။ ပယ္သင့္တာ ပယ္ရမယ္။ ဒါဆုိ ဒီဗ်ည္း ၃၃ လုံးကုိ ေရွး႐ုိးအစဥ္အလာဆုိၿပီး ပယ္ၾကမွာလား။ ျမန္မာဗ်ည္းအကၡရာ ၃၃ လုံး ေရးဆြဲထားတဲ့ ကားခ်ပ္က ေက်ာင္းသားရဲ႕ လုပ္ငန္းေပးစာအုပ္ထဲမွာ မထည့္ထားဘူး။ သင္ေထာက္ကူပစၥည္း နံရံကပ္အေနနဲ႔ပဲဲ ထည့္ထားတယ္။ ကေလးေတြအတြက္ သင္ၾကားမႈ အခက္အခဲရွိႏုိင္တယ္ဆုိတာ ဘယ္စံႏႈန္း၊ ဘယ္အေပၚမွာ အေျခခံၿပီး သတ္မွတ္တာလဲဆုိတာ အ ခုိင္အမာျပႏုိင္ရမယ္’’ ဟု ျမန္မာဗ်ည္းအကၡရာေလွ်ာ့ခ်သင္ၾကားမႈအေပၚ သေဘာမတူေၾကာင္း အေျခခံပညာဦးစီးဌာနဦးစီးအရာရွိ ဦးေငြတုိးက ေျပာသည္။
  
သူငယ္တန္းသင္႐ိုိးၫႊန္းတမ္းအသစ္တြင္ အရြတ္၊ အဖတ္၌ ျမန္မာဗ်ည္းအကၡရာအားလုံး ပါဝင္ရြတ္ဆုိရမည္ျဖစ္ၿပီး ကေလးသူငယ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈအေျခအေနေၾကာင့္ (ဃ၊ စ်၊ ဋ၊ ဌ၊ ဍ၊ ဎ၊ ဏ၊ ဠ) စသည့္ ျမန္မာဗ်ည္းအကၡရာရွစ္လုံးကုိ အေရးအသားတြင္ ခ်န္ခဲ့ၿပီး စာသင္ႏွစ္ေနာက္ဆုံးသံုးလ၏ ပထမလ၌ စာလုံးရွစ္လုံး၊ ဒုတိယလ၌  စာလုံးရွစ္လုံးႏွင့္ တတိယလ၌ စာလုံးကုိးလုံးကုိအေရးက်င့္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သင္႐ုိးေရးဆြဲေရးအဖြဲ႕က ဆုိသည္။
  
‘‘ဒီ ဠ၊ ဋ၊ ဌ၊ ဍ စတဲ့ စာလုံးေတြက အေရးအဆြဲခက္တယ္။ ကေလးေတြက သိပ္ငယ္ေသးတယ္။ ကေလးေတြရဲ႕ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအတြက္ နည္းနည္းေစာေသးလို႔ ခ်န္ခဲ့တာ။ ဒါကုိ ခ်န္ခဲ့တာလည္းျပည္တြင္း၊ ျပည္ပပညာရွင္ေတြ အမ်ားႀကီးညိႇၿပီး ခ်န္ခဲ့တာ။ အရြတ္၊ အဖတ္မွာေတာ့ ‘က’ႀကီး ကေန ‘အ’ အထိ ရေအာင္ ဖတ္သြားမယ္။ အရြတ္၊ အဖတ္မွာ အစဥ္ပ်က္သြားမွာစုိးလုိ႔ တစ္လုံးမွ မခ်န္ဘူး။ ေရးတာကက်ေတာ့အစဥ္ေတြကုိ ေဖာက္ၿပီးေတာ့ လြယ္ကူေသာ စာလုံးေတြကေန စေရးၿပီးေတာ့မွခက္တဲ့ စာလုံးေတြကို တျဖည္းျဖည္းကူးသြားမယ္’’ဟု သူငယ္တန္းသင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းေရးဆြဲေရးေကာ္မတီ ဥကၠဌ ေဒါက္တာ ေဒၚခင္မ်ိဳးျမင့္ၾကဴက ေျပာသည္။
  
ထိုသုိ႔ေျပာင္းလဲအသုံးျပဳမည့္ သူငယ္တန္းသင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းအသစ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာန၊ ပညာေရး သုေတသနဦးစီးဌာနမွ သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းေရးဆြဲေရးအဖြဲ႕က အမ်ားျပည္သူမ်ားအား ရွင္းလင္းျပသမႈ အားနည္းခဲ့ျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ အျငင္းပြားစရာမ်ား ျဖစ္ခဲ့ရသည္ဟု ပညာေရးအသုိင္းအဝုိင္းမွ ပညာရွင္မ်ားက ေထာက္ျပသည္။
  
‘‘သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းအသစ္မွာ ဗ်ည္းအကၡရာ ရွစ္လုံးကုိ ဘာလို႔ ထည့္မသင္တာလဲဆုိတာကုိ အမ်ားျပည္သူကုိ နားလည္ေအာင္ အက်ယ္တဝင့္ မရွင္းျပခဲ့လို႔ အခုလိုျပႆနာေတြ ေပၚလာတယ္လို႔ျမင္တယ္။ တကယ္တမ္းက သူငယ္တန္း(KG)ကုိ စာမသင္ဘဲပထမတန္းက်မွ စာစသင္မယ့္ ကိစၥကုိ ဆရာတုိ႔လည္း ေထာက္ခံတယ္’’ဟု ေျမာက္ဥကၠလာပၿမိဳ႕ နယ္ရွိ အၿငိမ္းစားအထက္တန္း ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးတစ္ဦးက ေျပာသည္။
  
အဆုိပါသင္႐ုိးသစ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ‘‘သူငယ္တန္း (KG) သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းသစ္ဆုိင္ရာ အသိပညာေပးျခင္းႏွင့္ ပထမတန္းသင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းဆုိင္ရာ ရွင္းလင္းေဆြးေႏြးပြဲ’’ ကုိ ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာန၊ ပညာေရးသုေတသနဦးစီးဌာနမွ သူငယ္တန္းသင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းေရးဆြဲေရးအဖြဲ႕က တုိင္းေဒသႀကီးႏွင့္ ျပည္နယ္အသီးသီးရွိ ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ ဇန္နဝါရီအတြင္း က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ္လည္း အမ်ားျပည္သူထံသုိ႔ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ေရာက္ရွိခဲ့ျခင္း မရွိေသးေပ။
  
‘‘အသစ္သင္မယ့္ သူငယ္တန္းသင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာမွေတာ့ မသိေသးဘူး။ သတင္းစာေတြထဲမွာ ပါတာေလာက္ပဲ သိရတယ္။ သူငယ္တန္းမွာ ကေလးေတြကုိ စာမသင္ရဘဲ ကဗ်ာေတြ၊ ပုံျပင္ေတြနဲ႔ သင္ရမယ္ဆုိတာကုိ သေဘာက်တယ္။ အရမ္းငယ္တဲ့အခ်ိန္မွာ စာမသင္ေစခ်င္ေသးဘူး’’ ဟု လာမည့္ပညာသင္ႏွစ္တြင္ ကေလးငယ္ကို သူငယ္တန္း စတင္ထားရွိမည့္ ဒဂုံေျမာက္ပိုင္းၿမိဳ႕နယ္မွ မိခင္ မသင္ဇာက ေျပာသည္။
  
သူငယ္တန္းသင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းအသစ္ကို ၂၀၁၂ က စတင္ေရးဆြဲခဲ့ၿပီး ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပမွ ေရွးဦးကေလးသူငယ္ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေရးႏွင့္ သူငယ္တန္းပညာေရး ကြၽမ္းက်င္ပညာရွင္မ်ား၊ ပညာေရးပညာရွင္မ်ား၊ ႏုိင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ ျပည္တြင္းရွိ အစုိးရမဟုတ္သည့္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွ ပညာရွင္မ်ား ပါဝင္ေရးဆြဲခဲ့ေၾကာင္း သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းေရးဆဲြေရးအဖြဲ႕က ဆုိသည္။
  
‘‘သင္႐ုိးဦးေဆာင္ေရးေနတာကလည္း ပညာေရးနဲ႔ Ph.D ရထားတာ သံုးေယာက္ပါတယ္။ သင္႐ုိးကုိ ႏုိင္ငံတကာပညာရွင္ေတြ၊
ျပည္တြင္းပညာရွင္ေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔ ဆြဲထားတာ။ ႏုိင္ငံတကာ KG သင္႐ိုးနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအေျခအေနနဲ႔ကုိခ်ိန္ညွိၿပီး ပညာရွင္ေတြနဲ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္၊ အထပ္ထပ္ ညိႇႏႈိင္းၿပီးေတာ့မွ သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းအၫႊန္းေဘာင္ အရင္ခ်ရတယ္။ အဲဒါၿပီးမွ သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းကုိ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ယူၿပီး ေရးဆြဲခဲ့ၾကတာ’’ဟု ေဒါက္တာေဒၚခင္မ်ိဳးျမင့္ၾကဴက ေျပာသည္။
  
ေျပာင္းလဲသင္ၾကားမည့္ သူငယ္တန္းသင္႐ုိးသစ္တြင္ ယခင္သင္ၾကားေနသည့္ ဘာသာရပ္ကုိ အေျခခံ၍ အလြတ္က်က္မွတ္မႈအစား ကေလးမ်ားအတြက္ ဘက္စုံဖြံ႕ၿဖိဳးႏုိင္ရန္ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈကုိ အေျခခံသည့္ သင္ယူဖြံ႕ၿဖိဳးမႈနယ္ပယ္ ေျခာက္ခုပါဝင္ေအာင္ထည့္သြင္းေရးဆြဲထားေၾကာင္း သူငယ္တန္းသင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းသစ္
ေရးဆြဲသည့္အဖြဲ႕က ဆုိသည္။
  
သင္ယူဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ နယ္ပယ္ ေျခာက္ခုမွာ ကိုယ္စိတ္က်န္းမာျခင္း၊ စာရိတၱ၊ မိတၱႏွင့္ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ျခင္း၊ အျပန္အလွန္ေျပာဆုိဆက္သြယ္ျခင္း၊ သခ်ၤာအေျခခံကုိ စူးစမ္းေလ့လာျခင္း၊ အႏုပညာရသခံစားဖန္တီးျခင္းႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ေလာကကုိ သိရွိနားလည္ျခင္းတုိ႔ျဖစ္သည္။
  
သူငယ္တန္း သင္႐ုိးၫႊန္းတန္းသစ္သည္ စာသင္ႏွစ္ေနာက္ဆုံးသုံးလေရာက္မွသာ စာသင္ၾကားရမည္ျဖစ္ၿပီး ေရးဆြဲရန္ ခက္ခဲသည့္စာလုံးမ်ား (ဃ၊ စ်၊ ဋ၊ ဌ၊ ဍ၊ ဎ၊ ဏ၊ ဠ)ကုိ ခ်န္လွပ္၍ ျမန္မာဗ်ည္းအကၡရာ ၂၅ လုံး၊ အဂၤလိပ္အကၡရာ ၂၆ လုံး ၊ အဂၤလိပ္ကိန္း ဂဏန္း (1 မွ 10 အထိ) ႏွင့္ ျမန္မာကိန္းဂဏန္း (၁ မွ ၂၀ အထိ) သင္ၾကားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သူငယ္တန္းသင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းေရးဆြဲေရးအဖြဲ႕က ဆုိသည္။
  
‘‘ျမန္မာအကၡရာဗ်ည္း ၃၃ လုံးကို KG မွာ သင္တယ္။ သင္တဲ့ေနရာမွာ ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္။  တစ္မ်ိဳးက ဗ်ည္းအကၡရာေတြကုိ ဒါက ကႀကီး၊ ခေခြး ဆုိၿပီးသိေအာင္ သင္ေပးတာ။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက ေရးတတ္ေအာင္ သင္ေပးတာမွာေရးလုိ႔လည္း ခက္တဲ့စာလုံးမ်ိဳး ေတြကုိပထမတန္းေရာက္မွ သင္မယ္လုိ႔ လုပ္ထားတာ။ ဒါက နားလည္မႈလြဲတာပါ’’ ဟု သူငယ္တန္းသင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းေရးဆြဲေရးအဖြဲ႕ အႀကံေပးပညာရွင္ ေဒါက္တာဝင္းေအာင္က ေျပာသည္။
  
သူငယ္တန္းသင္႐ိုးသစ္တြင္ စာေမးပြဲစနစ္ရွိမည္မဟုတ္ဘဲ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးခ်င္း၏ ေန႔စဥ္လုပ္ငန္း၌ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားကို မွတ္တမ္းတင္သည့္စနစ္ျဖင့္ အမွတ္ေပးကာ ပထမတန္းသို႔ ဆက္လက္တက္ေရာက္ခြင့္ျပဳမည္
ျဖစ္ေၾကာင္း ပညာေရးသုေတသနဦးစီးဌာန သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္း ေရးဆြဲေရးအဖြဲ႕က ဆိုသည္။
  
ကေလးငယ္မ်ားသည္ ျမန္မာဗ်ည္းအကၡရာမ်ား၊ အဂၤလိပ္အကၡရာမ်ား၊ သခ်ၤာအေျခခံ၊ အဂၤလိပ္ကိန္းဂဏန္းမ်ား၊ ပုံဆြဲျခင္းႏွင့္ ေဆးျခယ္ျခင္းတုိ႔ကုိ သင္ၾကားသင္ယူမႈ အေထာက္အျပဳပစၥည္း (KG Kit) မ်ား အသုံးျပဳ၍ သင္ၾကားရန္ ေရးဆြဲထားသည္။
  
လာမည့္ပညာသင္ႏွစ္တြင္ သင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းအသစ္ျဖင့္ စတင္ေျပာင္းလဲသင္ၾကားပါကဆရာ ႏွင့္ ေက်ာင္းသားအခ်ိဳး မမွ်တမႈ၊ေက်ာင္းစာသင္ခန္းမလုံေလာက္မႈႏွင့္ သင္ၾကားမည့္ ဆရာ၏သင္ၾကားမႈ အရည္အေသြးတုိ႔က စိန္ေခၚမႈအျဖစ္ ေစာင့္ႀကိဳေနႏိုင္ေၾကာင္း သုံးသပ္မႈမ်ားရွိေနသည္။
  
‘‘ဆရာအင္အားမလုံေလာက္တဲ့ ေက်ာင္းေတြမွာ သူငယ္တန္း (KG) ကုိ ထိထိေရာက္ေရာက္သင္ေပးဖုိ႔ အခက္အခဲရွိလိမ့္မယ္။ ဆရာလုိအပ္ခ်က္တင္ မဟုတ္ပါဘူး။ KG သင္ရမယ့္ သင္ေထာက္ကူပစၥည္း လုံလုံေလာက္ေလာက္ရမွာလား။ စာသင္ခန္းက မလုံေလာက္မႈနဲ႔ တျခားလုိအပ္ခ်က္ေတြကုိပါ ျဖည့္ဆည္းေပးမယ္ဆုိရင္ သူငယ္တန္းသင္႐ုိးၫႊန္းတမ္းအသစ္က ပုိၿပီးေတာ့ ေအာင္ျမင္လာမယ္လုိ႔ ျမင္တယ္’’ ဟု ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးမွ မူလတန္းေက်ာင္းအုပ္ဆရာမႀကီးတစ္ဦးက သုံးသပ္သည္။
  
သူငယ္တန္း (KG) တြင္ သင္ၾကားေပးရန္ အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားရွိ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ားအား တုိင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္နယ္၊ ခ႐ုိင္ႏွင့္ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္အထိ ဇန္နဝါရီမွစတင္၍ ေမလအထိ ဗဟုိအဆင့္ႏွင့္ ဆင့္ပြားသင္တန္းမ်ား ပုိ႔ခ်ေပးေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဆရာအတတ္ပညာႏွင့္ ေလ့က်င့္ေရးဦးစီးဌာနမွ သိရသည္။
  
ဦးသိန္းစိန္အစုိးရလက္ထက္တြင္ ေရးဆြဲခဲ့ေသာ သူငယ္တန္း (KG) သင္႐ိုးၫႊန္းတမ္းအသစ္သည္ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖဲြ႕ခ်ဳပ္က ဦးေဆာင္သည့္ အစိုးရသစ္လက္ထက္၌ မည္သုိ႔အေကာင္အထည္ေပၚလာမည္ကုိ ဆက္လက္ေစာင့္ၾကည့္ရမည္ျဖစ္သည္။

7 Day Daily,

အတြဲ (၁၄)၊ အမွတ္ (၄၈)

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

ျမန္မာအစိုးရအသစ္အတြက္ ပညာေရးစိန္ေခၚခ်က္ ၁၀ ရပ္

ျမန္မာအစိုးရအသစ္အတြက္ ပညာေရးစိန္ေခၚခ်က္ ၁၀ ရပ္

• 
• 

Details

Category: ပညာရပ္စာတမ္းမ်ား

Published on Saturday, 21 November 2015 05:01

Written by သိန္းႏုိင္

ႏွစ္ ၅၀ ေက်ာ္ ကာလအတြင္း ပညာေရးစနစ္ကို မဟာဗ်ဴဟာေပ်ာက္၊ ဦးတည္ရာမဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ခဲ့ၾကအၿပီး ေနာက္တက္လာမယ့္ ျမန္မာအစိုးရအသစ္ဟာ ပညာေရးျပႆ နာ  အႀကီးႀကီးေတြနဲ႔ ဆိုးေမြတခ်ဳိ႕ကို ရင္ဆုိင္ရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
လာမယ့္အပတ္ ႏုိ၀င္ဘာ ၈ ရက္၊ ၂၀၁၅ ေန႔ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ထူးျခားလွတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပဖို႔ရာျဖစ္တယ္။ ဒီဘက္ေခတ္မွာ ျပည္တြင္းျပည္ပက စိတ္၀င္စားမႈအရွိဆံုး ေရြးေကာက္ပြဲလို႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။ ေျပာင္းလဲဖို႔ရာအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းထန္ေနခ်ိန္မွာ က်င္းပတဲ့ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲအေပၚမွာ စိုးရိမ္မႈမ်ားနဲ႔ အျငင္းပြားဖြယ္မ်ားကလည္း ရွိေနျပန္ပါတယ္။ ဖက္ဒရယ္စနစ္နဲ႔ အလွမ္းေ၀းေနေသးၿပီး ျပင္ဆင္ဖို႔ လိုအပ္ေနဆဲ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒနဲ႔ တုိင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာဟာ ၅ ႏွစ္ အစိုးရသက္တမ္း တခုၿပီးဆံုးလို႔ လာခဲ့ပါၿပီ။ ဒီသက္တမ္းအတြင္းမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈအခ်ဳိ႕ လုပ္ႏုိင္ခဲ့တယ္လို႔ အစိုးရက တြင္တြင္ေျပာေနေပမယ့္ သိသာထင္ရွားတဲ့ ျပည္သူဗဟိုျပဳ ရလဒ္ေကာင္းမ်ားကေတာ့ လံုး၀ မပီျပင္ေသးပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ကမၻာ့အနိမ့္ဆံုး အေျခအေနဆိုးမွာ ရွိေနဆဲ ပညာေရးက႑မွာ အေရအတြက္ပုိင္းမွာေကာ၊ အရည္အေသြးပုိင္းမွာပါ စိန္ေခၚမႈေတြဟာ ဒုနဲ႔ေဒးပါ။ ပညာေရးစနစ္ဟာ ဒီမုိကရက္တုိင္းေဇးရွင္းျဖစ္စဥ္နဲ႔ ဖက္ဒရယ္စနစ္ကို ေထာက္ကူပံ့ပိုး အားျဖည့္ဖို႔ရာအတြက္လည္း မ်ားစြာ ျပဳျပင္ရပါဦးမယ္။
သိပ္မေ၀းေသးတဲ့ ႏွစ္ ၃၀ ပညာေရးစီမံကိန္းရဲ႕ မ႐ႈမလွ က်ဆံုးခန္းကိုျဖင့္ စာဖြဲ႔လို႔ရယ္ မကုန္ႏုိင္ပါဘူူး။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ေခတ္တုိင္းရဲ႕ နိဂံုးပိုင္းမွာ အ႐ႈိက္ကို အလဲထိုးခံခဲ့ရတာဟာ ပညာေရးစနစ္ပါပဲ။ လြတ္လပ္ခါစတုိင္းျပည္မွာ ျပည္ေတာ္သာေခတ္ ဘ၀သစ္ဖန္တီးမႈ ပညာေရးစနစ္ဟာ “အဆံုးသတ္ မေကာင္းခဲ့ပါ” ဆိုၿပီး မဆလေခတ္မွာ အေျခခံပညာဦးစီးဌာနရဲ႕ ညႊန္ခ်ဳပ္တာ၀န္ယူခဲ့ဖူးသူ ဦးသန္းဦးက သူ႔ရဲ႕ ပညာေရးသမုိင္းစာအုပ္မွာ တေၾကာင္းတည္းေသာ အဆိုးျမင္ေကာက္ခ်က္ကို မရဲတရဲ ခ်ခဲဲ့တယ္။ မဆလေခတ္မွာ “ရိကၡာ” ေလ်ာ့နည္းလာေနေပမယ့္ “သိကၡာ” နဲ႔ အသက္ရွင္သန္ႏုိင္ခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းဆရာမ်ားဟာ ပညာေရး အရည္အေသြးကို ပီတိတခ်ဳိ႕နဲ႔ က်ားကန္၊ ထိန္းထားႏုိင္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုရမယ္။ သို႔ေပတဲ့ “ရိကၡာေရာ၊ သိကၡာပါ မရွိေတာ့ၿပီ” ဆိုၿပီး ပညာေရးဇာတ္လိုက္ ေက်ာင္းဆရာမ်ားရဲ႕ ငိုခ်င္းရွည္ဟာ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ၾကာခဲ့ပါၿပီေကာ။ ေက်ာင္းက ပီတိနဲ႔ မမွ်တေတာ့လို႔ က်ဴရွင္ပီတိ၊ ၀ိုင္းပီတိနဲ႔ စခန္းသြားေနခဲ့ရၿပီ။
ဒီဘက္ေခတ္မွာေတာ့ ႏုိင္ငံ့တာ၀န္ တေန႔ ရွစ္နာရီအျပင္ အျခားေသာ အလုပ္ ၂ ခု၊ ၃ ခုကိုပါ လုပ္ႏုိင္စြမ္းရွိေတာ့ ျမန္မာေက်ာင္းဆရာမ်ားဟာ ကမၻာေပၚမွာ အံ့ဖြယ္တပါးပါပဲ။ ရလဒ္အေနနဲ႔ ေက်ာင္းပညာေရးရဲ႕ အႏွစ္သာရေတြ ေပ်ာက္ကြယ္လုနီးပါး အျဖစ္ဆိုးလို႔ ဆိုႏုိင္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ေရွးမ်ဳိးဆက္မ်ားထက္ ေနာက္မ်ဳိးဆက္မ်ားရဲ႕ အေတြးအျမင္နဲ႔ အသိပညာဟာ နိမ့္က်ေနခဲ့ရၿပီလို႔ ၿဗိတိန္အမတ္မ်ားရဲ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံပညာေရးစစ္တမ္း ၂၀၁၄ ခုႏွစ္မွာ ေထာက္ျပထားပါတယ္။
ယူနက္စကိုရဲ႕ ၂၀၀၆ – ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မ်ား စာရင္းအရ ပညာေရးအသံုးစရိတ္ အနိမ့္ဆံုးတုိင္းျပည္ ၁၀ ႏုိင္ငံထဲမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ထိပ္ဆံုးမွာ ရွိေနခဲ့တယ္။ အမ်ဳိးသား၀င္ေငြ ဂ်ီဒီပီရဲ႕ ၀ ဒသမ ၇၈ ရာခုိင္ႏႈန္း (၀.၇၈%) ကိုပဲ ပညာေရးအတြက္ အသံုးျပဳခဲ့တယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားခဲ့တယ္။ “ေဗာင္းေတာ္ၿငိမ့္၊ စိတ္ေတာ္သိ” နီးရာဓါးေၾကာက္၊ အပါးေတာ္ၿမဲ ပညာရွင္မ်ားဟာလည္း တုံဏွိဘာေ၀ ေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ အက်ဳိးဆက္အေနနဲ႔ ပညာေရးမွာ အလြန္အမင္း အဂတိတရား လိုက္စားမႈေတြရယ္၊ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြရယ္၊ “ေရႊအုိးရွိမွ ပညာရ”၊ “မေအာင္မရွိ ငါ့တပည့္”၊ “မတတ္သူက မသိသူကို သင္ေပး” ဆိုတဲ့ စကားပံုအသစ္ေတြရယ္ပါပဲ။ ပညာေရးအသံုးစရိတ္နဲ႔ ပညာေရးအရည္အေသြးဟာ တုိက္႐ုိက္အခ်ဳိးက်ေနေၾကာင္းကို “ဦးနင္း ပဲ့ေထာင္၊ ပဲ့နင္း ဦးေထာင္” ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ ေျပာင္းလဲေနတဲ့ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနဟာ ဒီေန႔ထက္ထိ ေလ့က်က္မိပံု မေပၚေသးပါဘူး။
အာရွဘဏ္ရဲ႕ အစီရင္ခံစာအရ ႏွစ္စဥ္ အစိုးရေက်ာင္းတက္ေရာက္သူ ၁ ဒသမ ၁ သန္း ရွိတဲ့အထဲမွာ ၁၀ တန္းစာေမးပြဲအထိ ပညာၿပီးဆံုးေအာင္ တက္ေရာက္ႏုိင္သူဟာ တသိန္းေက်ာ္မွ်သာ ရွိေနတယ္။ ကေလးငယ္ ၄ ရာခုိင္နႈန္းဟာ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ ေမြးဖြားလာခဲ့တာ မဟုတ္သလို ေက်ာင္းအတြင္းနံရံကို မျမင္ဘူးတဲ့သူေတြပါပဲ။ ေက်ာင္းထြက္ႏႈန္းဟာလည္း ေၾကာက္ခမန္းလိလိပါ။ သူငယ္တန္းစတက္တဲ့ ကေလးငယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ဟာ ၄ တန္းေအာင္တဲ့အခါ ရာသက္ပန္ ေက်ာင္းၿပီးဆံုးခဲ့ရၿပီ။ ဒီကိန္းဂဏာန္းမ်ားရဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္ေနမႈဟာ ႏုိင္ငံအတြက္ အမ်ဳိးသားလံုၿခံဳေရးနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအရပါ စိုးရိမ္စရာ အေကာင္းဆံုးလို႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။
၁၉၇၄၊ ၇၆ ခုႏွစ္မ်ားနဲ႔ ၁၉၈၈၊ ၁၉၉၆၊ ၂၀၀၇၊ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသားသမုိင္း၀င္ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုေတြကို အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြင္းခဲ့ၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အစိုးရမ်ားနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြဟာ သံသရာမွာပါ ရန္ဘက္ေတြ ျဖစ္လာခဲ့ေတာ့တယ္။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မွာ ကမၻာသိ၊ ျမန္မာသိ သမုိင္း၀င္ ပညာေရးလႈပ္ရွားမႈႀကီးျဖစ္တဲ့ အမ်ဳိးသားပညာေရးဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးန႔ဲ ပတ္သက္ၿပီး ေလးပြင့္ဆိုင္ ပညာေရးရလဒ္မ်ားကို အစိုးရဟာ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ခ်ဳိးေဖာက္ခဲ့တယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာနဲ႔ စုေ၀း ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကတဲ့ ဒီမိုကေရစီပညာေရး သပိတ္စစ္ေၾကာင္းေတြကို အစိုးရဟာ အင္အားအလြန္အကၽြံ အသံုးျပဳၿပီး အၾကမ္းဖက္ ၿဖိဳခြင္းျခင္း၊ မတရား ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျခင္းတို႔ဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ စာမ်က္ႏွာ နံပါတ္ ၁ ကို အင္မတန္ပဲ အ႐ုပ္ဆိုး၊ အက်ည္းတန္လြန္းေစခဲ့ၿပီ။
ႏွစ္ ၅၀ ပညာေရးစနစ္ရဲ႕ “တခမ္းတနား က်ဆံုးခန္း” မွာ အဓိကတရားခံေတြကိုေတာ့ ေ၀းေ၀းေျပးၾကည့္စရာ မလိုပါဘူး။ ပညာေရး အတိတ္သမုိင္းကိုေတာ့ ေႏွာင္းသုေတသီမ်ားရဲ႕ လက္ထဲမွာ ဒီမွ်ေလာက္နဲ႔ အပ္ခဲ့ပါရေစ။
× × ×

ဒီေနရာမွာ ႏုိ၀င္ဘာ ၈ ရက္ေန႔ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးေနာက္ တက္လာမယ့္ အစိုးရအသစ္အတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ပညာေရးဆုိင္ရာ စိန္ေခၚခ်က္ ၁၀ ခ်က္ကို ဆက္လက္ေဆြးေႏြးပါရေစ။ ပါတီမ်ားရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲ ေၾကညာစာတမ္းေတြထဲမွာေတာ့ ေယဘုယ်ဆန္လြန္းလွတဲ့ ပညာေရးေပၚလစီတခ်ဳိ႕ကိုသာ ေတြ႔ျမင္ေနရေသးတယ္။ စိန္ေခၚမႈေတြကို ေဆြးေႏြးမွာျဖစ္လို႔ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေအာင္စိတ္နဲ႔ အာဏာယူ အစိုးရဖြဲ႔ဖို႔ တက္ႂကြေနတဲ့သူေတြကို အေပ်ာ္မလြန္ဖို႔ ဘရိတ္အုပ္သလိုမ်ဳိး ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့ ႀကိဳတင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။
တနဂၤေႏြေန႔ ေရြးေကာက္ပြဲေနာက္ပိုင္း အာဏာရတဲ့ပါတီနဲ႔ အစိုးရဟာ မေရာင္ရာဆီလူး၊ ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္၊ သံသရာရန္ၿငိဳးဖြဲ႔ ေလွ်ာက္လုပ္ေနမယ့္အစား အစိုးရအဆင့္ကသာလွ်င္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုုိင္မယ့္ ပညာေရးလုပ္ငန္းႀကီးေတြကို အာ႐ုံစိုက္သင့္ပါတယ္။
(၁) “သမဂၢနဲ႔ လက္တြဲကူ၊ ပညာေရး မူမွန္သမွ်၊ ေအာင္ပြဲရ” ေဆာင္ပုဒ္သစ္ကို က်င့္သံုးလို႔ ေပၚလစီအသစ္၊ ခ်ည္းကပ္မႈပံုစံအသစ္၊ ဆက္ဆံေရးပံုစံအသစ္ေတြနဲ႔ ျမန္မာအစိုးရအသစ္ဟာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား၊ စီဘီအုိမ်ား၊ NNER၊ ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္တို႔နဲ႔ လက္တြဲေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္။ ဖမ္းဆီခံထားရတဲ့ ေက်ာင္းသားမ်ားနဲ႔ ၀န္းရံျပည္သူမ်ားကို အျမန္ဆံုး ျပန္လႊတ္ေပးသင့္တယ္။ ဒါဟာ သံသရာရန္ၿငိဳးကို ေျပေပ်ာက္ေစဖို႔တင္မကဘဲ “အက်ဳိးတူ ညိႇႏိႈင္း၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တတ္ေရး” ဆိုတဲ့ ကေလးဗဟိုျပဳ ပညာေရးဒႆနကို ေနာင္လာေနာင္သားမ်ားနဲ႔ လက္ရွိ စာသင္ခန္းထဲက တပည့္မ်ားအတြက္ လက္ေတြ႔စံနမူနာ ျပသရာလည္း ေရာက္မယ္။ ေက်ာင္းသားမ်ားနဲ႔ ဆရာ ဆရာမမ်ားဟာ ျပႆ နာမဟုတ္ဘဲ “အေျဖျဖစ္တယ္” ဆိုတာကို အစိုးရအသစ္ဟာ သေဘာေပါက္လို္က္စမ္းပါ။
(၂) ဦးနင္းပဲ့ေထာင္၊ ပဲ့နင္းဦးေထာင္ ေျပာင္းလဲမႈနဲ႔ သနားစဖြယ္၊ အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔  အေ၀ဖန္ခံေနရဆံုး ျဖစ္ေနတဲ့ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာနဟာ “ဘက္စံုေျပာင္းလဲမႈ” ကို အြန္ေပပါအရသာမက၊ လက္ေတြ႔ စာသင္ခန္းမ်ားထဲအထိ ဟန္ခ်က္ညီ လုပ္ေဆာင္သင့္တယ္။ ကေလးဗဟိုျပဳသင္နည္းေတြကို ဂ်ဳိင္ကာ၊ ယူနီဆက္တို႔နဲ႔ စမ္းသပ္ၾကည့္ခဲ့တယ္။ ကေလးဗဟိုျပဳ သင္႐ုိးညႊန္းတမ္း၊ ဖတ္စာ၊ ဘတ္ဂ်က္၊ စဥ္ဆက္မျပတ္ စစ္ေဆးမႈ၊ ဂုဏ္ျပဳမႈနဲ႔ ကြပ္ကဲၾကပ္မတ္မႈတို႔ဟာ ေနာက္က တဆက္တည္း ပါမလာတဲ့အတြက္ ဆရာမ်ားရဲ႕ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ အက်င့္၊ ၀မ္းစာနဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာကို အေလးအျမတ္ မျပဳခဲ့တဲ့အတြက္ ပညာေရးဟာ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္လို႔ ၁၉ ရာစုမွာ ေသာင္တင္ေနခဲ့ရၿပီ။ ICT ကၽြမ္းက်င္ၿပီး စာေပပံုမွန္ဖတ္႐ႈေလ့လာတဲ့ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ေက်ာင္းဆရာ ပ်ဳိးေထာင္ေရးဟာ စိန္ေခၚခ်က္မ်ားစြာ ရွိေနပါတယ္။ ကေလးမ်ားရဲ႕ ဉာဏ္ရည္ ဉာဏ္ေသြးေတြ၊ ေ၀ဘန္ပိုင္းျခား ဆန္းစစ္ေတြးေခၚမႈေတြ၊ ႏိုးၾကားတက္ႂကြမႈေတြ၊ စြန္႔ဦးတီထြင္ ဖန္တီးမႈေတြကို  ဖ်က္ဆီးပစ္ေနခဲ့တဲ့ “က်က္ေျဖနဲ႔ က်က္ဘဲြ႔” စနစ္ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံကိုလည္း “က်က္ႏုိင္ငံ” အဆင့္ ေရာက္ေစခဲ့ၿပီ။
(၃) ဖက္ဒရယ္စနစ္တို႔၊ ဒီမိုကေရစီစနစ္တို႔ကို ပါတီႀကီးေတြနဲ႔ အမတ္ေလာင္းေတြဟာ စင္ျမင့္ေတြေပၚကေန ၾကက္တူေရြးသဖြယ္ ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ာယ္ တတ္လာတာကိုေတာ့ ခ်ီးက်ဴးရမလားပဲ။ သို႔ေပတဲ့ ဖက္ဒရယ္ပညာေရးတို႔၊ ဒီမိုကေရစီပညာေရးတို႔ကို ဘယ္လိုမူ၀ါဒမ်ားနဲ႔ ေရွ႕ဆက္စခန္းသြားမွာလဲ။ တုိင္းရင္းသားပညာေရးစနစ္၊ ဒုကၡသည္မ်ားနဲ႔ ေရႊ႕ေျပာင္းလူထုအတြက္ “ကေလးအခြင့္အေရး အေျချပဳ၊ ကေလးဗဟိုျပဳ ပညာေရးေပါင္းကူး” စနစ္၊ “တုိင္းရင္းသား ကေလးဗဟိုျပဳ ပညာေရးစနစ္” ေတြကို ျပည္နယ္အစိုးရမ်ား တာ၀န္ယူ ေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္။ “ဗဟိုဦးစီးခ်ဳပ္ကိုင္မႈကို ေလွ်ာ့ခ်ပစ္ဖို႔” အစိုးရအသစ္ဟာ ၀န္ေလးမေနသင့္ပါဘူး။ ေလးပြင့္ဆုိင္မွာ သေဘာတူညီထားခဲ့ၾကတဲ့ အမ်ဳိးသားပညာေရးေကာ္မရွင္ ဖ်က္သိမ္းေရးဟာလည္း အစိုးရအသစ္အတြက္ ေခါင္းခဲစရာ ျဖစ္လာေတာ့မယ္။ ေဒသႏၱရအဆင့္၊ ျပည္နယ္အဆင့္ကိုသာ အေျခခံပညာေရး အခြင့္အာဏာနဲ႔ ၾသဇာကို ၁၀၀ ရာခုိင္ႏႈန္း ရဲရဲႀကီး လႊဲအပ္လိုက္စမ္းပါ။ ဒီစန္ထရယ္လိုက္ေဇးရွင္းေၾကာင့္ ပညာေရးဟာ ေန႔ခ်င္းညခ်င္း လူေမြးသူေမြး ေျပာင္လာပါလိမ့္မယ္။
(၄) ပုဂၢလိက ပညာေရးစနစ္ဟာ မူ၀ါဒခ်ဳိ႕တဲ့စြာနဲ႔ စခန္းသြားေနရဆဲပါပဲ။ ေစ်းကြက္၀င္ ပုဂၢလိပညာေရးစနစ္အေပၚမွာ မုဒိတာ မပြားႏုိင္ၾကတာဟာျဖင့္ စဥ္းစားစရာ ရွိလာပါတယ္။ ပိုလို႔ စုိးရိမ္စရာေကာင္းတာကေတာ့ ပုဂၢလိကစနစ္နဲ႔ အစိုးရေက်ာင္းပညာေရး စနစ္မ်ားရဲ႕ အၾကားက “ကြာဟခ်က္” မ်ားဟာ တေန႔တျခား ႀကီးမားလို႔ လာေနတယ္။ အရည္အေသြးပိုင္းမွာ ဘယ္လို အတုယူ ထိန္းညိႇႏိုင္မလဲ။ အေရအတြက္အရေကာ ပုဂၢလိေက်ာင္းထြက္ ဘယ္ႏွစ္ရာခုိင္ႏႈန္းဟာ ဒီတုိင္းျပည္မွာ ဆက္လက္ေနထုိင္လို႔ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို အက်ဳိးျပဳႏုိင္မလဲ။ ပုဂၢလိစနစ္နဲ႔ အစိုးရစနစ္တို႔အၾကား အျပန္အလွန္ ေလးစားမႈနဲ႔ ဆက္သြယ္ေပါင္းကူး ညိႇႏႈိင္းရေတာ့မယ္။ ပိုၿပီး လိုအပ္ေနတာကေတာ့ တုိင္းရင္းသားေက်ာင္း၊ ကြန္ျမဴနတီေက်ာင္း၊ ေက်ာင္းျပင္ပ ပညာေရး၊ ကိုယ္ထူကိုယ္ထေက်ာင္းမ်ားကို အစိုးရက တရား၀င္ အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ထိထိေရာက္ေရာက္ ပံ့ပိုးကူညီေပးဖို႔ပါပဲ။
(၅) ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္က အမ်ဳိးသားသင္႐ုိးညႊန္းတမ္း၊ စံႏႈန္းမ်ား အညႊန္းေဘာင္ Framework ေလာက္ကိုပဲ ဒီမိုကေရစီစနစ္၊ ဖက္ဒရယ္စနစ္တို႔နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ျပဳစုျပ႒ာန္းေပးသင့္တယ္။ သင္႐ုိးဟာ ေခတ္မီ၊ မွ်တ၊ က်ယ္ျပန္႔ေစသင့္တယ္။ အမ်ဳိးသားအေမြအႏွစ္ကို ထိန္းသိမ္းဖို႔၊ တိုင္းရင္းသားဘာသာစာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ရွင္သန္ဖို႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ေတြ ရင္ဘတ္ထဲေရာက္ဖို႔ ေခါင္းစဥ္ေတြကို ထည့္သြင္းရေတာ့မယ္။ အစိုးရနဲ႔ ၀န္ႀကီးဌာနက ဖတ္စာအုပ္ ထုတ္ေ၀ေရာင္းစားေနမယ့္အစား ပုဂၢလိက ပညာေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားနဲ႔ ကုမၸဏီမ်ားကို လႊဲအပ္သင့္ေနၿပီ။ ပညာေရးဟာ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္နဲ႔ ဟန္ခ်က္ညီဖို႔ အပူတျပင္း လိုအပ္ေနၿပီ။
(၆) တုိင္းျပည္မွာ ၁၀ ႏွစ္အထက္ လုပ္သက္ရွိတဲ့ ေက်ာင္းဆရာ ရာခုိင္ႏႈန္းဟာလည္း ကမၻာ့မွာ အနိမ့္ဆံုးျဖစ္ေနတယ္။ ကေလးထြက္ႏႈန္းနဲ႔ ေက်ာင္းဆရာထြက္ႏႈန္း အၿပိဳင္ျဖစ္ေနဆဲပါ။ လုပ္သက္ရွိၿပီး ၀ါသနာနဲ႔ အတတ္ပညာ ေပါင္းစပ္လို႔ ဘ၀ကို ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ေက်ာင္းဆရာမ်ား လုပ္ငန္းခြင္တည္ၿမဲေရးနဲ႔ စား၊ ၀တ္၊ ေနေရး လူတန္းေစ့ေရးဟာ အစိုးရအသစ္ရဲ႕ ပညာေရးမူ၀ါဒ ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ အခရာျဖစ္လိမ့္မယ္။ ပညာေရးကို ေသြးသစ္ေလာင္းဖို႔ရာလည္း အပူတျပင္း လိုအပ္ေနတယ္။ လူေဟာင္းအမ်ားစုဟာ မူေဟာင္းေတြကို ဖက္တြယ္ထားတဲ့ ပညာေရး အႏၱရာယ္ေထာင္ေခ်ာက္ကို အစိုးရအသစ္ဟာ ဘယ္လို ေက်ာ္လႊားႏုိင္မလဲ။
(၇) ပညာေရးကို စစ္မႈျပဳထားတာဟာျဖင့္ရင္ အသြင္သဏၭာန္အရေကာ၊ အႏွစ္သာရအရပါ အ႐ုပ္ဆိုး အက်ည္းတန္လွတယ္။ အစိုးရသစ္ဟာ “ပညာေရး ဗဟိုျပဳ အစိုးရအသစ္” ျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ ပညာေရးဦးေဆာင္မႈပိုင္းနဲ႔ အဆင့္ဆင့္တုိင္းမွာ မိုးက်ေရႊကိုယ္ ယူနီေဖာင္းခၽြတ္မ်ားရဲ႕ အခန္႔သား ေနရာယူတဲ့စနစ္ကို နိဂံုးခ်ဳပ္ေပးရပါလိမ့္မယ္။
(၈) လွည္းေနေလွေအာင္း ျမင္းေဇာင္းမက်န္၊ ႏုိင္ငံတ၀ွမ္းလံုးမွာရွိေနတဲ့ ကေလးတုိင္း အရည္အေသြးျပည့္မီတဲ့ အေျခခံပညာေရး ၿပီးဆံုးေအာင္ျမင္ေအာင္ (၁၀ တန္းေအာင္တဲ့အထိ) တာ၀န္ယူရပါလိမ့္မယ္။ အခုလက္ရွိမွာ ဒီအတြက္ အေရအတြက္ေရာ၊ အရည္အေသြးကိုပါ အေျခခံပညာေရးမွာ ဆထက္တိုးလို႔ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္စြမ္းရွိတဲ့ ၀န္ႀကီးဌာနျဖစ္ဖို႔ အစိုးရအသစ္ဟာ ႀကိဳးစားရပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ အစိုးရအသစ္ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးအာဂ်င္ဒါ နံပါတ္ (၁) လည္း ျဖစ္သင့္ပါတယ္။
(၉) သက္ေမြးပညာ၊ အဆင့္ျမင့္ပညာေရးနဲ႔ တကၠသိုလ္က႑ စိန္ေခၚမႈေတြထဲမွာ “တကၠသိုလ္မ်ား ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္” autonomy ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈ တင္းက်ပ္လွတဲ့ စနစ္ထဲမွာ တကၠသိုလ္မ်ားဟာ မဟာဗ်ဴဟာ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရၿပီး ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စားၿပီး ဘႀကီးႏြားေက်ာင္း ေနခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးကို ႀကံဳႀကိဳက္ခဲ့ၾကရပါတယ္။ ၀ါသနာ ဗီဇနဲ႔ စာေပ တတ္ကၽြမ္းမႈအေပၚမွာ အေျခခံတဲ့ တကၠသိုလ္၀င္ခြင့္စနစ္ကိုလည္း ေျပာင္းလဲရပါမယ္။ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ၊ ျပည္နယ္အစိုးရမ်ား၊ ပုဂၢလိက၊ အလႉရွင္မ်ားနဲ႔ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားနဲ႔ ဖက္စပ္လို႔ လြတ္လပ္တဲ့ တကၠသိုလ္ပညာေရးစနစ္ကိုလည္း အဦးအစ ပ်ဳိးေထာင္ေပးသင့္ပါတယ္။ ျပည္နယ္မ်ားနဲ႔ ေဒသတြင္း စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား၊ စက္မႈဇုန္မ်ားနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ့ သက္ေမြးပညာေရး technical and  vocational education – TVET သင္တန္းေတြ (ရာေထာင္ခ်ီ) အမ်ားႀကီး လိုအပ္ေနပါေသးတယ္။ TVET ရဲ႕ တန္ဖိုးကိုလည္း လူထုသိျမင္လာေအာင္ အစိုးရအသစ္ဟာ ႀကိဳးပမ္းရပါဦးမယ္။ “ဘဲြ႔ရမွ လူျဖစ္တယ္” ဆိုတဲ့ အေတြးအျမင္ အလြဲအမွားဟာ TVET အတြက္ အႀကီးမားဆံုး အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ အမ်ဳိးသားကုန္ထုတ္လုပ္မႈ တိုးတက္ေစဖို႔နဲ႔ တဦးခ်င္းစီရဲ႕ ဘ၀အရည္အေသြး အတြက္လည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ “uneducated graduate ဘဲြ႔ရ ပညာမတတ္” နဲ႔ “graduate unemployment ဘြဲ႔ရ အလုပ္မရွိ” ျပႆနာကိုလည္း အစိုးရသစ္ဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ရင္ဆုိင္ရပါဦးမယ္။ ေကာလိပ္နဲ႔ တကၠသုိလ္မ်ားရဲ႕ ဥပဓိ႐ုပ္ ခန္႔ညား႐ုံတင္မကဘဲ တကၠသိုလ္မ်ားရဲ႕ အရည္အေသြးနဲ႔ အသက္ဟာ ပညာရွင္လြတ္လပ္ခြင့္ Academic freedom နဲ႔ သုေတသနျဖစ္တဲ့အတြက္ ဘတ္ဂ်က္လိုအပ္ပါတယ္။
(၁၀) အမ်ဳိးသားပညာေရးဥပေဒမွာ “ပညာေရးအသံုးစရိတ္ကို ႏုိင္ငံေတာ္ အသံုးစရိတ္၏ ၂၀ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိ ေရာက္ရွိေရးအတြက္ ရည္မွန္းထားခ်က္” ဟာျဖင့္ မုဒိတာပြားစရာပါပဲ။ သို႔ေပတဲ့ ဘယ္ေတာ့၊ ဘယ္ရာစုႏွစ္မွာ ေရာက္မွာလဲ။ တျပည္လံုး အျမန္ဆံုး မုဒိတာပြားႏုိင္ေစဖို႔ ပညာေရး အသံုးစရိတ္ကို ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း ၂၀ ရာခုိင္ႏႈန္း အသံုးျပဳလိုက္စမ္းပါ။ ဒါဟာ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားအတြက္ အဓိကေမာင္းႏွင္အား အင္ဂ်င္ပါပဲ။ ပညာေရးဂီယာေျပာင္းဖို႔ တြန္းအားပါ။ အဂတိတရားေလးပါး ကင္းရွင္းေသာ ပညာေရးစနစ္အတြက္ လမ္းစလည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အရည္အေသြးအတြက္ေကာ၊ အေရအတြက္အရပါ တုိးတက္လာေစဖို႔ အခရာက်ေနတယ္။ အခ်ိန္ပိုေၾကး၊ ေက်ာင္းလခ၊ ဆရာကန္ေတာ့ေၾကး၊ ယူနီေဖာင္းေၾကး၊ က်ဳရွင္ေၾကးေတြကို အစိုးရအသစ္က ေပးေပးပါ။ မုန္႔ေရာင္းစားေနရတဲ့ အတန္းပိုင္ဆရာမရဲ႕ ေစ်းဗန္းကိုလည္း အစိုးရအသစ္ကပဲ တဗန္းလံုး ၀ယ္လိုက္စမ္းပါ။ အစိုးရသစ္ဟာ စစ္မွန္တဲ့ “ၿမိဳ႕ေမတၱာ” ကို အင္းစတန္႔ ခ်က္ခ်င္း ခံယူ ပုိင္ဆုိင္ရပါလိမ့္မယ္။
× × ×
အႏွစ္ခ်ဳပ္အားျဖင့္ စိန္ေခၚမႈေတြကို ပုိင္းျဖတ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ – ပညာေရးရဲ႕ အဆင့္တုိင္းမွာ အရည္အေသြးျပည့္မီဖို႔၊ ပညာေရးဘတ္ဂ်က္ကို အဆမ်ားစြာ တုိးျမႇင့္ေပးဖို႔နဲ႔ အားလံုးအတြက္ လက္လွမ္းမီတဲ့ ပညာေရးျဖစ္ဖို႔တို႔လို႔ ဆိုရပါမယ္။
ပညာေရးဟာ ဘာေၾကာင့္ အေရးႀကီးသလဲ ဆိုတာကို အစိုးရအသစ္ဟာ သင္ခန္းစာ နံပါတ္ (၁) အေနနဲ႔ ဦးဆံုးေလ့လာသင့္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ပစၥဳပၸန္နဲ႔ အနာဂတ္ လူ႔အဖြဲ႔စည္းအတြက္ ျပင္ဆင္ ေလ့က်င့္ေပးတဲ့၊ အေျခခံအုတ္ျမစ္ခ်တဲ့ ေနရာျဖစ္လို႔ သိပ္ကုိမွ အေရးႀကီးလွပါတယ္။ ေကာင္းမြန္တဲ့ ပညာေရးေၾကာင့္ ၿငိမ္းခ်မ္း၊ ေ၀စည္ တုိးတက္ႏုိင္သလို၊ ဆိုး၀ါးလွတဲ့ ပညာေရးေၾကာင့္ပဲ ပ်က္စီး၊ ဆံုး႐ႈံး၊ ဆုတ္ယုတ္ႏုိင္ပါတယ္။ “ပညာေရးသည္ အေကာင္းဆံုးေသာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ”၊ “ပညာေရးသည္ပင္ ႏုိင္ငံေတာ္ျဖစ္၏”၊ “ပညာေရးသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္သည္”၊ “စဥ္ဆက္မျပတ္ တသက္တာပညာေရး”၊ ဆိုတဲ့ ပညာအေတြးအျမင္ေတြကို ဗဟိုျပဳထားတဲ့ “ပညာသမူဟ အစိုးရ” ကို ျမန္မာႏုိင္ငံက လိုအပ္ေနတယ္။
၂၁ ရာစု ပညာေခတ္မွာ အစိုးရတရပ္ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ တုိင္းတာႏုိင္ေသာ အဖိုးတန္ ေပတံတေခ်ာင္းကေတာ့ ပညာေရးေအာင္ျမင္မႈပဲျဖစ္တယ္။ ဒီအတြက္ တက္လာမယ့္ အစိုးရဟာ ပညာေရးက႑ရဲ႕ ဆိုးေမြေတြကို ေခ်ဖ်က္လို႔၊ စိန္ေခၚမႈ အႀကီးႀကီးေတြကို “ႏုိင္ငံေရးေစတနာ”  political will ေရွ႕ထားၿပီး ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ရင္ဆုိင္ ေျဖရွင္းေပးႏုိင္ဖို႔ ဆႏၵျပဳ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
သိန္းႏုိင္ (ေမာကၡပညာေရး)
ဖက္ဒရယ္ပညာေရး အပိုင္း (၁၈) သံလြင္တုိင္းမ္ဂ်ာနယ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

သခၤန္း စာ ေတြ ျပည့္ ႏွက္ ေန တဲ့ အတိတ္ သမိုင္း

သခၤန္း စာ ေတြ ျပည့္ ႏွက္ ေန တဲ့ အတိတ္ သမိုင္း 
by သင္း နီနီ ၁၈၂၄ (၁၁၈၆ ) = ပထမ အဂၤလိပ္ ျမန္ မာ က်ဴး ေက်ာ္ စစ္။ (၃၂ ) ၾကာ ခဲ့ ျပီး ေနာက္ (၁၈၅၆ ) (၁၂၁၈) မွာ ဒုတိယ အဂၤလိပ္ -ျမန္မာက်ဴးေက်ာ္ စစ္။ထို မွ တစ္ ဖန္ (၂၉) ႏွစ္ ၾကာ ျပီး ေနာက္ (၁၈၈၅) (၁၂၄၇ ) တြင္ တတိ ယ အဂၤလိပ္ -ျမန္ မာ က်ဴး ေက်ာ္ စစ္ ။ရ ရာ လက္ နက္ ေတြ နဲ့ ကိုင္ စဲြ ေတာ္ လွန္ ခဲ့ ၾက တယ္ ။ အား မတန္ ေတာ့ မာန္ ေလွ်ာ့ ခဲ့ ရ တယ္ ။လက္ နက္ ကိုင္ ေတာ္ လွန္ ေရး ေတြ ေခတၱ ငုပ္ ရွဳိး သြား ခဲ့ ရ တယ္ ။ အဲ့ ဒီ ေနာက္ ပိုင္း ႏွစ္ (၂၀ ) ၾကား လာ တဲ့ (၁၉၀၅ ) (၁၂၆၇ ) မွာ လူ မွဳ့ ေရး /ဘာသာေရး ကို အေျခ ျပီး အဖဲြ့ ေတြ အသင္း ေတြ ေပၚ ေပါက္ လာခဲ့ ပါ တယ္ ။ အထင္အရွား ဆံုး က ေတာ့ YMBA လို့ ေခၚ တဲ့ အသင္းခ်ဳပ္ ၾကီး ပါ ပဲ။အသင္း ၾကီး ရဲ့ စည္း ရံုးေရး စြမ္း အား /စြမ္း ပကားထိေရာက္ ထက္ ျမက္ ခဲ့ လို့ ႏွစ္ (၂၀) ၾကာ လာ တဲ့ (၁၉၂၀ ) ((၁၂၈၂ ) မွာ ျမန္မာအသင္းခ်ဳပ္ ၾကီး GCBA လို့ ေျပာင္း လဲ ျပင္ ဆင္ ဖဲြ့ စည္း လဴုွပ္ ေဆာင္ ခဲ့ ၾက ပါ တယ္ ။ အဲ့ဒီ ကာလ အတြင္း မွာ ပဲ (ပထမ ဆံုး ) ေက်ာင္း သား သပိတ္ တိုက္ ပဲြ ေအာင္ ျမင္ စြာ ႏဲြ ႏိုင္ ခဲ့ တယ္ ။ဦးဘေဖ/ဦးပု/ဦးထြန္းရွိန္ /အစရွိတဲ့ မ်ိဳး ခ်စ္ ပုဂၢိဳလ္ ေတြ အျပင္ ။ သာသနာ့ အာ ဇာနည္ ေတြ ထဲ က ဆရာ ေတာ္ ဦးဥတၱမ / ဆရာ ေတာ္ ဦး၀ိ စာ ရ တို့ အား လံုး ဟာ နယ္ ခ်ဲ့ ေတာ္ လွန္ ေရး တပ္ ဦး မွာ ဦေဆာင္ မွဳ့ ေပးခဲ့ ၾက ပါ တယ္ ။ အဂၤလိပ္ ဘုင္ ခံ ကို ေမာ္ မၾကည့္ ရဲ တဲ့ ေခတ္ ၾကီး မွာ “ ဘုရင္ ခံ ဆာရယ္ ဂ်ီ နယ္လ္ က ရက္ ေဒါက္ ကို ” ျမန္ မာ့ ေျမ ေပၚ မွ ေမာင္း ထုတ္ ခဲ့ တာ ဆရာ ေတာ္ ဦး ဥတၱမ ပါ ။ အစာငတ္ ခံ(၁၆၆)ရက္ ဆႏၵ ျပ ရင္း ေနာက္ ဆံုး အခ်ိန္ အ ထိ ရ ဟန္း ဘ၀ နဲ့ ေထာင္ ထဲ မွာ ပ်ံ လြန္ ေတာ္ မူ ခဲ့ တာ ဆရာ ေတာ္ ဦး ၀ိ စာ ရ ပါ ။ (၁၉၂၀)((၁၂၈၂) ျပီး တဲ့ ေနာက္ ပိုင္း (၁၆) ႏွစ္ ၾကာ တဲ့ အေျခ အေန ကို တင္ ျပ ရ မယ္ ဆို ရင္ (၁၉၃၆) (၁၂၉၈) ကာလ ဟာ ဆို ရင္ ျဖင့္ နယ္ ခ်ဲ့ ကို ဆန့္ က်င္ တိုက္ ပဲြ ၀င္ ရာ မွာ အရွိန္ အေကာင္း ဆံုး ရ ေန ျပီး ျဖစ္ တဲ့ အခ်ိန္ ပါ ။ ဒို့ လူ မ်ိဳး ဟာ က်ြန္ လူ မ်ိဳး မဟုတ္ ဘူး။သခင္ လူ မ်ိဳး ျဖစ္ တယ္ လို့ ခံ ယူ ခ်က္ ထား ျပီး အမည္ အေရွ့ မွာ “ သခင္ ” တပ္ ေခၚ ၾက တဲ့ ကာ လ ေပါ့ ။ ဒုတိ ယ ေက်ာင္း သားသပိတ္ ျဖစ္ ခဲ့ တဲ့ ကာ လ ပါ ။ လွဳပ္ ရွား မွဳ့ ေတြ ကို အေသး မစိတ္ ေတာ့ ပါ ။စာ ေလး မွာ စိုး တာ က တစ္ ေၾကာင္း ေျပာ လို ရင္ ဦးတည္ ခ်က္ ေပ်ာက္ မွာ စိုး လို့ က တစ္ ေၾကာင္း မို့ ပါ ။ (၁၉၃၆ )(၁၂၉၈ ) မွ (၂) ၾကာ လြန္ ေျမာက္ လာ ျပီး ေနာက္ ++(၁၉၃၈ ) ++ (၁၃၀၀)++ ျပည့္ ႏွစ္ ကို ေတာ့ ျမန္ မွာ သမိုင္း မွာ တိုင္း ျပည္ တည္ သေရြ့ ။ လူ မ်ိဳး တည္ ေန ေသး သေရြ့ ဘယ္ လို မွ ေမ့ မေကာင္း တဲ့ အေထြ ေထြ သပိတ္ လွဳပ္ ရွား မွဳ့ ၾကီး တစ္ ခု ျဖစ္ ခဲ့ ပါ တယ္ ။ႏိုင္ ငံ သမိုင္း မွာ ***တစ္ ေထာင့္ သံုး ရာ ျပည့္ အေရး ေတာ္ ပံု ေတာ္ ” လို့ ကမၼည္းေမာ္ ကြန္း တင္ ထား ႏိုင္ ခဲ့ ၾက တဲ့ ေန့ ၾကီး ရက္ ျမတ္ တစ္ ရက္ ဆို ပါ ပဲ ။အဘယ္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ဆို ေသာ္ ထို ႏွစ္ အတြင္း မွာ ပင္ လယ္ သမားအေရး ေတာ္ ပံု / အလုပ္ သမား အေရး ေတာ္ ပံု / တတိယ ေက်ာင္း သား သပိတ္ / အို င္ စီ အက္စ္ ၀န္ထမ္း ေတြ ပါ အပါ အ၀င္ တစ္ ႏိုင္ ငံ လံု နယ္ ခ်ဲ့ အုပ္ ခ်ဳပ္ သူ လူ တန္း စား ေတြ ကို တစ္ ခဲ နက္ အံု ၾကြ ေတာ္ လွန္ ဆန့္ က်င္ ပုန္ ကန္ ခဲ့ တဲ့ ႏွစ္ တစ္ ႏွစ္ ပါ ။ ၁၃၀၀ ရာ ျပည့္ အေရး ေတာ္ ပံု ၾကီး ေၾကာင့္ ႏိုင္ ငံ ေရး အသိ ိုး ၾကား လာ တဲ့ လူငယ္ ေတြ ဟာ လံုး၀ လြတ္ လပ္ ေရး ဆို တဲ့ အေတြး အေခၚ ကို ေတြး ေခၚ လာ ႏိုင္ ခဲ့ ၾက ပါ တယ္ ။ လက္ နက္ နဲ့ ရန္ သူ ကို လက္ နက္ နဲ့ ပဲ ျပန္ ေတာ္ လွန္ ရ မယ္ ဆို တဲ့ အသိ မ်ိဴး ရင္ တြင္း မွာ ကိန္း ေအာင္း လာခဲ့ ၾက တယ္ ။ တိုင္း ျပည္ အတြက္ ျပင္း ျပ တဲ့ ရင္ တြင္း ဆႏၵး ကို အေကာင္ အထည္ ေဖၚ ဖို့ “ ရန္သူ ရဲ့ ရန္ သူ ဘယ္ သူ လဲ ဆို တာ ကို ရွာ ေဖြ စူး စမ္း ၾက ပါ ေတာ့ တယ္ ။” “ ရန္ သူ ရဲ့ ရန္ သူ ဟာ မိတ္ ေဆြ ” ဆို တဲ့ အသိ ကို ႏွလံုး ပိုက္ မိ ခဲ့ ၾက တယ္ ။ “ရန္သူ အဂၤလိပ္ အခက္ - ဗမာ့ အခ်က္ လို့ သေဘာေပါက္ ခံယူ ခ်က္ ထား ျပီး ဂ်ပန္ျပည္ သြား /စစ္ ပညာသင္ တဲ့ လူ ငယ္ တစ္ စု ဟာ ေနာင္ တြင္ “ ရဲ ေဘာ္ သံုး က်ိပ္ ” ဆို ျပီး ထင္ ရွားလာ ခဲ့ ၾက ပါ တယ္ ။(BIA ) လြတ္ လပ္ ေရး တပ္ မေတာ္ ကို ဘန္ ေကာက္ မွာ ဖဲြ့ ႏိုင္ ခဲ့ တယ္ ။ရန္ သူ ေပး တဲ့ ေရြွ ရည္ စိမ္ လြွတ္ လပ္ ေရး ကို ရွိခဲ့ တယ္ ။BIA တပ္ မေတာ္ ကို လည္း အဆင့္ နဲ့ အေရ အတြက္ ေလွ်ာ့ ခ် ခဲ့ ၾက တယ္ ။(BDA )ေခၚ ဗမာ့ ကာ ကြယ္ ေရး တပ္ မေတာ္ တဲ့ ။။လူတစ္ စု ပဲ လြွတ္ လပ္ တဲ့ လြတ္ လပ္ ေရး အတု ပါ ။အခ်ိန္ တန္ ရင္ ဂ်ပန္ ကို လည္း ျပန္ ေတာ္ လွန္ ရ မယ္ ဆို တဲ့ အသိ က မူ လ ကတည္း က စိတ္ ကူး ဆႏၵ ရွိ ခ ဲ့ ျပီး သား မို မဟာ မိတ္ အကူ အညီ ကို ျပန္ လည္ ရ ယူ ျပီး ဖက္ ဆစ္ ဂ်ပန္ ကို တိုက္ ထုတ္ ႏိုင္ ခဲ့ ျပန္ ပါ တယ္ ။ ေတာ္ လွန္ ေရး ေန့ ကို ေပၚ ေပါက္ ေစခဲ့ တယ္ ။ “ အနီး ဆံုး ရန္ သူ ကို တိုက္ ” ဆို တဲ့ စစ္ ေသနဂၤဗ်ဴ ဟာ တစ္ ရပ္ နံ မည္ ေက်ာ္ ခဲ့ ပါ တယ္ ။ နယ္ခ်ဲ့ ကို တိုက္ / ဖက္ ဆစ္ ကို တြန္း လွန္ ရင္ “ မိ ေအး ႏွစ္ ခါ နာ တိုင္း ျပည္ “ ဘ၀ ေရာက္ ခဲ့ ရ တယ္ ။နယ္ခ်ဲ့ ေတြ ျပန္ ၀င္ လာ ျပီး ေတာ္ လွန္ေရး အင္ အား စု ေတြ ကို ထိန္း ခ်ဳပ္ ႏိုင္ ဖို့ ေခတ္ ေနာက္ ျပန္ ဆဲြ တဲ့ အုပ္ ခ်ဳပ္ ေရး ကို ျပန္ လည္ အသက္ သြင္း ဖို့ ၾကိဳး စား ခဲ့ ၾက ပါ တယ္ ။ အဲ့ ဒီ အခ်ိန္ မွာ ျမန္မာ ျပည္ ေတာ္ လွန္ ေရး အင္ အား စု ေတြ မွာ ႏိုင္ငံေရး အဖဲြ့ အင္အား(ဖဆပလ )ၾကီး ရွိ ေန ျပီး ။ခါး ေတာင္း က်ိဳက္ မျဖဳတ္ ေသး တဲ့ လက္ နက္ ကိုင္ တပ္ မေတာ္ ရွိ ေန ျပီး ။ ရန္ သူ က လြွတ္ လပ္ ေရး စကား ထည့္ ေျပာ လာ ခဲ့ ရ ပါ ျပီး။ေအာင္ ဆန္း +အက္ တလီ စာ ခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ တာ မ်ိဳး။ ျပည္ ေထာင္ စု ေန့ ကို ျဖစ္ ေပၚ ေစ ခဲ့ တဲ့ ပင္လံု ညီ လာ ခံ က်င္း ႏိုင္ ခဲ့ တာ မ်ိဴး။ နယ္ခ်ဲ့ လက္ ပါး ေစ တစ္ စု ေၾကာင့္အာဇာနည္ ေခါင္း ေဆာင္ ၾကီး မ်ား က် ဆံုး ခဲ့ ရ တဲ့(၁၉၀၇-၁၉၄၇ )အျဖစ္ မ်ား။ဆို လို တာ က (၁၃၀၀) ျပည့္ (၁၉၃၈) မွ စတင္ ေရ တြက္ ေသာ္ (၁၀) ႏွစ္ အၾကာ ( ၁၉၄၈ )(၁၃၁၀ ) မွာ အား လံုး ေတာင့္ တ ေန ခဲ့ ၾက တဲ့ လံုး ၀ လြွတ္ လပ္ ေရး ေအာင္ပန္း ကို ဆြတ္ ခူး ႏိုင္ ခဲ့ ၾက ပါယ္ ။

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>

လြတ္လပ္ေရးေန႔

လြတ္လပ္ေရးေန႔ လြတ္လပ္ေရးေန့ (Independence Day)သည္ နွစ္စဉ္ ဇန္နဝါရီလ (၄)ရက္ေန့ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာနိုင္ငံသည္ ၁၉၄၈-ခုနွစ္ ဇန္နဝါရီလ (၄)ရက္ေန့တြင္ စစ္မွန္ေသာ လြတ္လပ္ေရးကို ရရွိသည္။ တိုင္းတစ္ပါးတို့၏ စိုးမိုးအုပ္ခ်ုပ္မႈေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ေသာ တိုင္းျပည္နိုင္ငံမ်ားတြင္ အခ်ုပ္အျခာအာဏာပိုင္ လြတ္လပ္ေသာနိုင္ငံအျဖစ္သို့ ေရာက္သည့္ေန့ကို လြတ္လပ္ေရးေန့ဟူ၍အထြတ္ အျမတ္ သတ္မွတ္ထားတတ္ေလသည္။ ခရစ္နွစ္ ၁၉၄၈ ခုနွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၄ ရက္၊ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃ဝ၉ ခုနွစ္ ျပာသိုလဆုတ္ ၉ ရက္၊ တနဂင္ေၷြေန့ကား ျမန္မာနိုင္ငံသည္ လံုးဝလြတ္လပ္ေသာ အခ်ုပ္အျခာအာဏာပိုင္ သမၼတနိုင္ငံေတာ္အျဖစ္သို့ ေကာင္းစြာေရာက္ရွိေသာေန့ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုေန့သည္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာနိုင္ငံသားမ်ားအဖို့ ထူးျမတ္ေသာ ေန့တစ္ေန့ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ျမန္မာနိုင္ငံအနွံ့အျပားရွိ ျမို့ရြာမ်ားတြင္ ထိုေန့ကို မွတ္တမ္းတင္ေသာ ေမာ္ကြန္းေက်ာက္စာတိုင္မ်ား စိုက္ထူျကျပီးလွ်င္ ေအာက္ပါအတိုင္း ကမၺည္း ထိုးထားျကသည္။ ျဂီသကၠရာဇ္ တစ္ေထာင့္သံုးရာကိုးခုနွစ္၊ ျပာသိုလဆုတ္ (၉)ရက္၊ တနဂင္ေၷြေန့အား ဤငါတို့ျမန္မာျပည္ လံုးဝလြတ္လပ္ေသာ အခ်ုပ္ အျခာအာဏာပိုင္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတနိုင္ငံေတာ္ျကီးအျဖစ္ ေကာင္းစြာေရာက္သတည္း။ ျမန္မာနိုင္ငံ ေအာက္ပိုင္း၌ နွစ္ေပါင္း ၁ဝဝ မွ်၊ ျမန္မာနိုင္ငံ အထက္ပိုင္း၌ နွစ္ေပါင္း ၆ဝေက်ာ္မွ် နိုင္ငံျခားသားတို့၏ အခ်ုပ္အခ်ယ္ကို ခံခဲ့ျကရျပီးေနာက္ ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ျကီးမ်ား၏ အမ်ိုးမ်ိုးေသာ ျကိုးပမ္းမႈ တို့ေျကာင့္ရရွိခဲ့ေသာ ဤလြတ္လပ္ေရးကို တည္တံ့ခိုင္ျမဲေစရန္နွင့္ ျပည္ ေထာင္စုျကီး တိုးတက္ဖြံ့ျဖိုးေစရန္မွာ ျပည္ေထာင္စုသားအားလံုး၏ တာဝန္ ျဖစ္သည္နွင့္အညီ မေမ့မေလ်ာ့ျကေစရန္ သတိေပးနွိုးေဆာ္သည့္အေနျဖင့္ နွစ္စဉ္ထိုေန့တြင္ လြတ္လပ္ေရးေန့ အထိမ္းအမွတ္ပြဲမ်ား ဆင္ယင္က်င္းပျက ၏။

>>>ဆက္ဖတ္ရန္>>> >>